gelişimin olmadığını gözler önüne seren eylemdir.
mevzubahis tekrara düşüşü "eleştiri" kulvarında ele alıp örnek vereyim; liseye başlamamış bir öğrenci düşünün. eğitim hakkında yaptığı ilk eleştiri doğal olarak; "eğitim sistemi çok bozuk."
aradan yıllar geçiyor. o öğrenci büyüyor, lise çağlarını geride bırakıp üniversite çağlarına geliyor. arada muhtemelen dershaneye gidiyor. aynı süreçte binlerce derse girip yüzlerce sınava giriyor. bir o kadar da kitaplarla haşır neşir oluyor. fakat aradan geçen bu sürece rağmen eğitim sistemi hakkında yaptığı eleştiri (yine) kelimesi kelimesine; "eğitim sistemi çok bozuk."
ee anladık eğitim sistemi çok bozuk.. da sen ne kadar sağlamsın? sonuçta bu sistem senin kendini geliştirmeni %100 engelleyecek kadar düzenli değil? kaldı ki bozuk olduğunu zaten sen kendin söylüyorsun.
demem o ki; kendi gelişimini gerçekleştirmeyen kişilerin, sistemin bozukluğunu bahane etmeleri gibi bir durum da ne yazık ki söz konusu. ve bu kişiler doğal olarak fikir beyanlarında -genele nazaran daha fazla- tekrara düşüp kendilerini ifşa ederler..
(bkz: ofsayta düşmemeye özen gösteren adamların tekrara düşmeme konusunda hiçbir şey yapmamaları)
velhasıl; bu örnekteki tekrara düşüş, aradan geçen onca yıla rağmen hem sistemin, hem de eleştirisine yeni bir boyutu geçtim, yeni bir kelime bile katamamış bireyin(?) gelişim göstermediğinin kanıtıdır..
not: birazcık ilham alınmalı, başka bir şey değil;
(bkz: direk dansı yapabilen itfaiyeci)